بررسی و ارزیابی سازه های مؤثر برکشاورزی پایدار (مطالعه موردی: برنج کاران شهرستان شیروان چرداول، استان ایلام)

کشاورزی پایدار یکی از مهم ترین جنبه های توسعه پایدار است. برهمین اساس، امروزه یکی از سیاست های مهم بخش کشاورزی کشورها، دست یابی به یک نظام کشاورزی پایدار است. در همین راستا، پژوهش حاضر باهدف کلی شناسایی عوامل مؤثر بر کشاورزی پایدار در شهرستان شیروان و چرداول انجا م شده است. این پژوهش از نوع توصیفی - تحلیلی است و به روش پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی کشاورزانی است که در سال زراعی 90 - 1389در شهرستان شیروان و چرداول به طور تخصصی به کاشت برنج مشغول بود ( 2550=N ) از میان این کشاورزان، تعداد 185 نفر به روش نمونه گیری طبقه ای چندمرحله ای با استفاده از فرمول کوکران به عنوان نمونه های آماری انتخاب شده اند. برای تعیین قابلیت اعتبار و اعتماد ابزار پژوهش، پیش آزمون ( 30 نفر خارج از نمونه اصلی) انجام گرفت که ضرایب به دست آمده در مجموع نشان دهنده مورد اعتماد ( 0/789)و اطمینان (0/932) بودن پرسشنامۀ پژوهش است . نتایج پژوهش حاضر نشان داد که 67/82 درصد از برنجکاران دارای دانش کشاورزی پایدار در سطح متوسط بوده و حدود 42/01 درصد نیز دارای نگرشی متوسط نسبت به پایداری کشت برنج هستند . همچنین، بین پایداری کشت برنج و متغیرهایی مانند: سن، وسعت اراضی تحت تملک، وسعت اراضی زیرکشت برنج، مشارکت اجتماعی، دانش کشاورزی پایدار، نگرش نسبت به کشاورزی پایدار، میزان تماس های ترویجی، میزان تحصیلات یک رابطه مثبت معنی دار در سطح 95 درصد وجود دارد